‘Verander de wereld, begin bij jezelf’ is een uitspraak die ik regelmatig in trainingen en bij coaching gebruik. In de krant van vandaag lees ik de enthousiaste reacties naar aanleiding van een korte impressie van de MBA in 1 dag seminar van Ben Tiggelaar in Groningen. Een mevrouw schrijft dat haar het meest is bijgebleven: ‘je zult eerst de baas moeten zijn over je eigen gedrag, voordat je anderen kunt aansturen.’ Klopt helemaal.
Als er één ding is dat ik benadruk bij het trainen en coachen van beginnend leidinggevenden is dit het wel. We willen allemaal zo graag dat dingen anders gaan, we zijn ergens niet blij mee, we ergeren ons en dan is de belangrijkste vraag. Blijf je je ergeren of ga je zelf iets doen om eruit te komen.
Ik ben zelf m’n grootste leerling want telkens als ik iets heb wat me niet bevalt of waar ik mee worstel, stel ik mezelf de vraag: wat kan ík anders doen, zodat ik wel tevreden ben.
Laatst nog heb ik als freelancer een training gegeven voor een bureau. Ik zat te worstelen met de inhoud van de training die niet helemaal paste bij de vraag en het niveau van de deelnemers. Nu ben ik iemand die van nature niet makkelijk om hulp vraagt. Ik los het liever zelf op. Dat is helemáál niet handig weet ik inmiddels en het kost ook veel meer tijd dan nodig is!
Ik bedacht dat ik bij het bureau aan moest kloppen om hulp te vragen. Zo gezegd, zo gedaan. Ik belde met de manager van het bureau. Ik vroeg of hij even tijd had, omdat ik tegen een aantal dingen aanliep en volgens mij het programma te vol was. We hebben een paar minuten gepraat, waarbij ik vragen heb gesteld hoe de offerte tot stand is gekomen en of er aanpassingen in het programma mogelijk zijn. Die zijn er werd mij bevestigd en na een paar minuten kwam er jammer genoeg een ander telefoontje tussendoor.
Ik kon wel weer verder en bleef tegelijkertijd met een onbevredigend gevoel zitten. De kans om even m’n hart te luchten, stoom af te blazen, samen hardop na te denken was er niet van gekomen. Ook na de tweede dag van de training gebeurde er weer zoveel dat ik moest bijpraten.
Oké zei ik tegen mezelf als ik nu een gesprek wil hebben met het bureau waar ik achteraf een tevreden gevoel over heb, wat kan ík dan anders doen. Behalve mezelf voorbereiden op het gesprek was er één heel simpel ding dat ik anders heb gedaan. Namelijk hem niet onverwachts bellen. Ik heb via de secretaresse een afspraak gepland om voor een uurtje een telefonische afspraak in te plannen.
Stom van mezelf om dit niet eerder te bedenken. Toen ik nog in een organisatie werkte was dit het meest normale dat er is. Als je een gesprek met iemand wilt hebben, plan je een afspraak, geef je aan waar je het over wilt hebben en hoeveel tijd je nodig hebt. Natuurlijk is dit in deze situatie precies hetzelfde.
Dus kom ik weer uit bij mijn favoriete uitspraak: Als ik doe wat ik altijd gedaan heb, zal ik krijgen wat ik altijd gekregen heb. Werkt het, ben ik er tevreden over, dan doe ik er meer van. Werkt het niet, ben ik ontevreden met het resultaat, dan doe ik het eens anders. Hoe anders? Tja, dat is het leuke van communiceren en interactie met collega’s, bazen, familie, partners, kinderen, enz. enz. Het blijft een kwestie van experimenteren en uitproberen om te zien wat werkt.
Ik ben en blijf zelf m’n grootste leerling. Plus het is zó leuk om anderen hier ook in te trainen en te begeleiden.
Heb jij ook van die simpele voorbeelden waarbij je door een klein dingetje anders te doen je een veel beter resultaat bereikt? Deel ze dan hieronder, dan kunnen we er samen van leren.
Geef een antwoord